Αυτοάνοσα Νοσήματα  - Εμβολιασμοί

             Ένα  συνεχιζόμενο  δίλημμα

Η πανδημία COVID-19 συνεχίζεται , καθώς  και η έλευση της εποχιακής  γρίπης .

 Ο εμβολιασμός κατά της Εποχιακής γρίπης είναι υψίστης σημασίας  , διότι μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα της λοίμωξης από τη γρίπη και να αποτρέψει τη νοσηλεία, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση των ήδη τεταμένων πόρων υγειονομικής περίθαλψης.

Οι εμβολιασμοί αποτελούν   ένα επίμαχο θέμα .Δ εν υπάρχει αμφιβολία ότι τα εμβόλια  αποτελούν  μία από τις  εξελίξεις  στην ιατρική τα τελευταία 300 χρόνια.

Ωστόσο, τα εμβόλια περιέχουν τα λεγόμενα ανοσοενισχυτικά ( adjuvants ). Τα  ανοσοενισχυτικά μπορούν να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα με έναν πολύ  μη - ειδικό τρόπο , και στη συνέχεια να σβήσουν ή να αυξήσουν μια Αυτοάνοση ασθένεια σε μερικούς ανθρώπους , που μεμονωμένα είναι επιρρεπείς σε ανάπτυξη Αυτοανοσίας .

Πολλά τα ερωτηματικά που υπάρχουν γενικά στο πεδίο των εμβολίων:

Υπάρχουν εξατομικευμένες αντιδράσεις σε ένα εμβόλιο;

Μπορεί να πυροδοτηθεί μία Αυτοάνοση αντίδραση σαν απάντηση σε ένα εμβόλιο ή ακόμη και μία Αυτοάνοση νόσος ;  κ.ά…

Το ASIA Sydrome ( “Autoimmune Syndrome Induced by Adjuvants” ) αποτελεί ένα νέο σύνδρομο  που αναφέρεται σε διάφορες καταστάσεις , που προκαλούνται από την συνεχή διέγερση του Ανοσοποιητικού Συστήματος από ουσίες  που μπορεί να δράσουν σαν Ανοσοενισχυτικά ( adjuvants ) .

Δεν χαρακτηρίζεται απαραίτητα από χαρακτηριστικά Αυτοάνοσων  Νοσημάτων ( συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο , Ρευματοειδή Αρθρίτιδα ,Σκληρόδερμα κ.ά.) .

Αποτελεί όμως αρμοδιότητα Ρευματολόγων και Νευρολόγων.

Στα Αυτοάνοσα Νοσήματα   ο οργανισμός αναγνωρίζει ως ξένα κάποια δικά του κύτταρα και στρέφεται εναντίον τους.

Από πλευράς συμπτωματολογίας  δυνητικά οποιοδήποτε όργανο του σώματος ( ζωτικό ή μη ) μπορεί να προσβληθεί . . Στις περιπτώσεις που προσβάλονται τα νεφρά ή άλλο ζωτικό όργανο, το νόσημα αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα.

Η βασική αντιμετώπιση των νοσημάτων αυτών είναι η χορήγηση φαρμάκων που ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΝ  και ΟΧΙ   ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΥΝ το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να μειωθεί η δράση του έναντι των ίδιων του των κυττάρων , και γι’αυτό τον λόγο ονομάζονται ΑΝΟΣΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΑ  φάρμακα .

Όσον αφορά το πεδίο του Εμβολιασμού  στα Αυτοάνοσα Νοσήματα  :

Οι  ασθενείς με Αυτοάνοσα Νοσήματα  πρέπει να ενθαρρύνονται να  εμβολιάζονται  σύμφωνα με τις εθνικές οδηγίες, με εξαίρεση  το  εμβόλιο  για την πολιομυελίτιδα .

 ( 2019 update of EULAR recommendations for vaccination in adult patients with autoimmune inflammatory rheumatic diseases )

Υπάρχουν διάφοροι τύποι εμβολίων. Κάθε τύπος έχει σχεδιαστεί για να διδάξει το Ανοσοποιητικό μας σύστημα πώς να καταπολεμήσει ορισμένα είδη μικροβίων - και τις σοβαρές ασθένειες που προκαλούν.

                              Υπάρχουν 4 βασικοί τύποι εμβολίων:

• Ζωντανά εξασθενημένα εμβόλια (Live-attenuated vaccines )
• Αδρανοποιημένα εμβόλια (Inactivated vaccines )
• Εμβόλια υπομονάδας, ανασυνδυασμένου, πολυσακχαρίτη (Subunit, recombinant, polysaccharide, and conjugate vaccines )
• Toxoid vaccines

Γνωρίζουμε ότι Το Ανοσοποιητικό Σύστημα αποτελεί   την  άμυνα του σώματος κατά της μόλυνσης

         Πώς το σώμα μας καταπολεμά τις ασθένειες ;

Όταν τα μικρόβια , εισβάλλουν στο σώμα μας, επιτίθενται και πολλαπλασιάζονται. Αυτή η εισβολή , που ονομάζεται μόλυνση, είναι αυτό που προκαλεί  την ασθένεια.

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα χρησιμοποιεί πολλά εργαλεία για την καταπολέμηση των λοιμώξεων. Το αίμα περιέχει ερυθρά κύτταρα, τα οποία μεταφέρουν οξυγόνο σε ιστούς και όργανα, και λευκά ή ανοσοκύτταρα, τα οποία καταπολεμούν τη μόλυνση.

Διαφορετικοί τύποι λευκών αιμοσφαιρίων καταπολεμούν τη μόλυνση με διαφορετικούς τρόπους:

    Τα μακροφάγα είναι λευκά αιμοσφαίρια που εγκλωβίζουν τα μικρόβια ή νεκρά κύτταρα. Τα μακροφάγα  αφήνουν πίσω τους τμήματα των μικροβίων που εισβάλλουν και ονομάζονται αντιγόνα. Το σώμα αναγνωρίζει τα αντιγόνα ως επικίνδυνα και διεγείρει την παραγωγή  των  αντισωμάτων  για να τα εξουδετερώσουν.

    Τα Β-λεμφοκύτταρα είναι αμυντικά λευκά αιμοσφαίρια. Παράγουν  τα αντισώματα που επιτίθενται στα κομμάτια του ιού που αφήνονται πίσω από τα μακροφάγα.

    Τα Τ-λεμφοκύτταρα  είναι ένας άλλος τύπος αμυντικών λευκών αιμοσφαιρίων. Επιτίθενται σε κύτταρα του σώματος που έχουν ήδη μολυνθεί.

Την πρώτη φορά που ένα άτομο μολυνθεί με τον ιό, μπορεί να χρειαστούν αρκετές ημέρες ή εβδομάδες ώστε το σώμα   να χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία καταπολέμησης των μικροβίων που χρειάζονται για να ξεπεράσει τη μόλυνση. Μετά τη μόλυνση, το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου θυμάται τι έμαθε πώς να προστατεύει το σώμα από αυτήν την ασθένεια.

Το σώμα διατηρεί μερικά Τ-λεμφοκύτταρα, που ονομάζονται κύτταρα μνήμης, τα οποία ενεργοποιούνται γρήγορα εάν το σώμα συναντήσει ξανά τον ίδιο ιό. Όταν ανιχνεύονται τα γνωστά αντιγόνα, τα Β-λεμφοκύτταρα παράγουν αντισώματα για να τους  επιτεθούν.

Τα εμβόλια και η Αυτοανοσία  γενικότερα χωρίζονται σε τρεις ενότητες.

1) Η πρώτη αφορά το ρόλο των ανοσοενισχυτικών ( adjuvant ) στο πλαίσιο της αυτοανοσίας,

2)Η δεύτερη ενότητα εξετάζει τη βιβλιογραφία για εμβόλια που έχουν προκαλέσει αυτοάνοσες καταστάσεις, όπως MMR και HBV, μεταξύ άλλων.

3)Η τελευταία ενότητα καλύπτει ασθένειες στις οποίες τα εμβόλια    προκαλούν Αυτοάνοση κατάσταση , για παράδειγμα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο,  και εάν μπορεί να προκληθεί από εμβόλια για MMR, HBV, HCV και άλλα.

Συμπερασματικά:  

Τα Εμβόλια και η Αυτοανοσία είναι ένας πολύτιμος τομέας Έρευνας  , και είναι πιο επίκαιρος από ποτέ.